مقایسه تاثیر مایع درمانی کافی حین عمل با اندانسترون بر بروز و شدت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی عمومی

مقدمه: یکی از شایع ترین و ناخوشایندترین عوارض بعد از عمل جراحی و بیهوشی، تهوع و استفراغ است که باعث اسپاسم، آسپیراسیون ریوی و نیاز بیشتر به داروها  می شود. محققین داروها و روش های متعددی را بیان می کنند تا بتوان عوارض ناشی از آن را کاهش دهند. هدف: مقایسه تاثیر مایع درمانی کافی حین عمل با اندانسترون بر بروز و شدت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی عمومی روش کار: در این کارازمایی بالینی دوسوکور تعداد 120 بیمار کاندید عمل جراحی عمومی بیمارستان امام علی (ع) بجنورد شرکت کردند. بیماران به صورت تصادفی در 3 گروه تقسیم شدند. گروه یک. تحت مایع درمانی پروفیلاکتیک. گروه دو؛ مداخله داروئی با اندانسترون 0.06 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بیمار و گروه سه،  بدون مداخلات پروفیلاکتیک بودند. بر اساس مقیاس خودگزارشی و چک لیست ثبت تعداد تهوع و استفراغ، ارزیایی شدت و بروز تهوع و استفراغ در سه مرحله بعد از عمل؛ 2 و 6 ساعت بعد از عمل انجام شد. داده ها توسط نرم افزار spss  مورد آنالیز و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که سه گروه از لحاظ متغیرهای مداخله گر و زمینه ای همگن می باشند. بر اساس آزمون آماری انالیز واریانس یک طرفه، تفاوت بین نمره شدت و بروز تهوع و استفراغ در مرحله ریکاوری بین سه گروه معنی دار بود؛ بطوری که بر اساس آزمون تعقیبی این تفاوت بین گروه کنترل با گروه انداسترون و مایع درمانی معنی دار بوده است و دو گروه اندانسترون و مایع درمانی از لحاظ این متغیر با هم تفاوت معنی داری ندارند. نتیجه گیری: مایع درمانی کافی می تواند بروز تهوع واستفراغ بعد از عمل جراحی را کاهش دهد